Lizan Freijsen
Een in-situ vlekkenproject
31 augustus t/m 15 september 2019
Een in-situ vlekkenproject
In de handen van Lizan Freijsen werden ‘onze’ vochtvlekken (lees verder), gecombineerd met handgetufte wollen mos- en schimmeltapijten, tot kunst getransformeerd. Ons stukje historie maakte zij zo tot een fantastische ruimtebeleving.
Lizan Freijsen
1960, Zwijndrecht
Jan van Eyck Academie, Maastricht
Willem de Kooning Academy, Rotterdam
Master Design Research WDKA, Rotterdam
Woont en werkt in Rotterdam
Lizan Freijsen is gefascineerd door schimmels en onze poging om schimmels en vochtvlekken uit onze dagelijkse omgeving te verbannen. Lizan Freijsen: “Ik wil de schoonheid van het alledaagse, dat doorgaans aan onze aandacht ontsnapt, zichtbaar maken. Wat zien we, en vooral, wat zien we niet?”
Als kunstenaar en ontwerper presenteert Lizan Freijsen al geruime tijd haar werk in exposities en op beurzen met steeds de transformatie van de vochtvlek als focus.
Haar installatie ‘The Living Surface’, een combinatie van vlekken en wandkleden, was te zien in Museum Boijmans van Beuningen, waar ook het bijbehorende boek werd gepresenteerd.
Metamorfose
U heeft vast weleens omhoog gekeken in de gang van het oude schoolgebouw waarin Kunstlokaal №8 is gevestigd en de vele vochtvlekken in het plafond opgemerkt. Sommige al decennia oud, andere recenter ontstaan. De meeste tijdens hevige regenbuien terwijl het dak werd gerestaureerd in 2009. Aanvankelijk veranderde het patroon nog, onder invloed van het droogproces. In de loop van de tijd vergaten we de paniek tijdens de lekkages. We raakten gewend aan onze vlekken en daarmee verdween de drang om deze zo snel mogelijk te verwijderen. Bezoekers van de galerie reageerden soms geschokt: “lekt het hier nóg zo?” Vaker zagen ze ook de schoonheid en lieten ze zich verleiden tot associëren en fantaseren: “kijk, een wolkje, en daar zwemt een vis, en o, heb je díe al gezien, een landschap, zo mooi!” Het plafond werd een belevenis, ook voor onszelf.
Een bevriend kunstenaar maakte Lizan Freijsen attent op de vlekken. Lizan kwam, zag en ging aan de slag.
Intussen werkten wij met enige weemoed de vochtvlekken weg uit het plafond.
Transformatie
Na de metamorfose van de gang vond even later een omgekeerde metamorfose plaats in de tentoonstellingsruimte. In de handen van Lizan Freijsen werden ‘onze’ vochtvlekken kunst, gecombineerd met haar handgetufte wollen mos- en schimmeltapijten. Ons stukje historie werd tot een fantastische ruimtebeleving gemaakt.
Op zaterdag 31 augustus openden we de tentoonstelling met een persoonlijke inleiding van Lizan Freijsen over haar werk en deze installatie.
